Emma

Victor

Zo, de blog is klaar ik sta op het punt te vertrekken. Maar dan realiseer ik me dat het morgen 1 Juli, Canada dag, is. Nou, dan blijf ik toch nog een dagje langer.

Ik hoor dat er vanaf een uur of 10 van allerlei activiteiten zullen plaatsvinden. Leuk. Ik ben benieuwd,.... en doe mee.

Jerry

Het lijkt wel Sinterklaas. Alle kinderen krijgen snoep

Dan komt de brandweer, met alle sirenes aan, voorbij. Ik word overspoelt met emotie. Een traan rolt over m’n wang. Ik voel me gelukkig. Ik vind het zo heerlijk hier te zijn en dit alles mee te maken.

Naast snoep krijgen de kinderen ook boeken

Het volkslied wordt gezongen en er wordt taart gegeten. De kinderen krijgen nog meer cadeau’s en er is gratis BBQ. Ik ontmoet een hoop mensen. Oa een Duitser, die nu al 4 jaar, met Duitse kentekenplaten door America en Canada rijdt. Hij deelt de waardevolle informatie, over hoe je dat voor elkaar krijgt. Super. (Gewoon naar Mexico rijden en daar een tijdelijke import (tot 10 jaar) aanvragen!)

Ook ontmoet ik Blain. Een vrachtwagen chauffeur. Ik breng de rest van de dag met hem door. Hij laat z’n vrachtwagen zien. Ook hij heeft op z’n iPhone foto’s en filmpjes van nog geen 6 weken geleden hoe hij hier over de Ice Road reed met z’n trailer. Hij verteld vele verhalen van zijn avonturen. Dikke vette shit. (excuse me)

Taart

Mijn laatste dag ga ik langs bij Northwind. Da’s het transport bedrijf in Inuvik. Ook Northwind  geeft aan dat er wel kansen zijn. Maar ze beginnen pas met mensen aannemen in September. Bovendien is het contact voor de weg nog niet binnen. Dus, even afwachten nog.

Ten slotte ga ik langs “Customs” (wat een “toeval” dat ze hier zitten) en de dame legt me haarfijn uit hoe ik aan een werkvergunning en Canadees rijbewijs kan komen.

Bepakt en bezakt met al deze nieuwe informatie verlaat ik Inuvik. Klaar voor de lange weg terug over de Dempster. Dit keer rij ik niet alleen. Ik heb weer een lifter bij me. Het is de 27 jarige Frank uit Duitsland.

Blain

Frank

Aan het eind van de Dempster neem ik afscheid van Frank. Hij gaat linksaf richting Whitehorse, ik ga rechtsaf, richting Alaska. Eerst doe ik nog wat boodschappen in Dawson en steek van daar uit over met de veerboot naar het begin van de “Top of the world Highway”.

Het blijkt opnieuw een “graffel road”. Al snel begrijp ik waarom deze weg “Top of the world” heet.

Meestal slingeren wegen door de dalen, met rivieren mee. Deze weg echter loopt over de bergkammen.

In minder dan 5 minuten ben ik de grens over

Ik kom aan in Chicken. Ik zal eigenlijk alleen stoppen voor diesel (en hopelijk wifi). Toch vraag ik maar even wat er te doen is hier. Het blijkt 4 Juli, een Amerikaanse feestdag. Er is een BBQ en activiteiten. Dus besluit ik dat te gaan bekijken, meemaken.

Ik ontmoet een hoop mensen. Iedereen is open en nieuwsgierig. De meeste mensen hier zijn Goud zoekers. Ze hebben allemaal iets van een Claim waar ze hopen hun fortuin te slaan.

Vandaar dat de spelen hier ook in het teken staan van de lokale gebruiken.... “Gold panning race”

Roger

Linda

Iedereen mag meedoen. Dus natuurlijk wil ik het ook proberen. Ik vind 5 goud flinters in m’n pan. Gaaf

Natuurlijk hebben ze het zand voorbereid voor de wedstrijd, dus net als ik vinden de meesten goud in hun pan. Je mag wat je gevonden hebt houden. Erg leuk. Dan is het tijd voor de volgende activiteit: eieren gooien. Want we zijn ten slotte in Chicken!

Na de 3 benen race is het tijd voor de verloting van de deurprijzen. En dan druipt iedereen af,... richting Susan. Da’s de bar. Roger nodigt me uit voor een verassing...? Uh, ok. Hij neemt me mee in z’n auto, iets buiten Chicken. Dan stappen we over op de ‘Wheeler”. Ik heb nog steeds geen idee waar we heen gaan of wat we gaan doen...

Na een half uurtje rijden komen we aan bij een kreek. Er staan verschillende gebouwtjes en machines.

Hij laat alles zien en verteld hoe ze hier aan het goud mijnen zijn. Roger nodigt me uit hier te overnachten. Ik krijg een eigen slaapkamer. De volgende ochtend krijg ik koffie met pannenkoeken van het kampvuur. Helemaal leuk.

Mosquito River

Wanneer we terug gaan naar Chicken vraagt Roger of ik wil rijden. Natuurlijk wil ik dat. We gaan ook nog even langs de broertjes. Gister ontmoet op de BBQ.

Roger brengt me weer keurig terug naar Boris. Het was een hele leuke dag. Thanks Roger!

Je zou het wellicht niet zeggen, maar hij heeft zich als een heer gedragen!

Paul